200 honderd jaar terug in de tijd...

Ow wat hou ik van de islamitische feestdagen!:) Gisteren weer onverwachts een daagje vrij omdat de moslims iets te vieren hebben... Hmm mij hoor je dan zeker niet klagen!:) ’s Morgens lekker optijd naar de markt, was weer eens tijd voor Domoda koken, en we hebben het nu wel onder de knie, wat was het lekker! Daarna weer een heerlijke duik in het zwembad genomen, ow ow wat brandde dat zonnetje toch weer lekker........;)
Het is alweer iets meer dan een weekje geleden maar vorige week werden Jacomijn en ik na 125 voor het eerst voor een paar dagen van elkaar gescheiden.. We gingen weer een tripje maken maar beide met een andere collega mee.. Jacomijn ging naar Bansang, en ik moest nog een uurtje verder rijden naar Basse. Dat is in het oostelijke puntje van het land. We waren al eens eerder zover het land in geweest, maar dat was 2 maanden terug, net aan het einde van het regenseizoen. Ik kan me nog herinneren dat ik toen schreef dat alles mooi groen was en niet echt het typische droge afrikaanse landschap had. Wel na 2 maanden droogte, zag alles er dus heel anders uit, en was het landschap heel wat droger en minder groen dan de vorig keer. Dus weer heerlijk heel wat uurtjes vanuit het raam ervan genoten..
Na een lange dag reizen kwam ik dus in Basse aan en werd in m’n eentje gedropt ergens in een huisje bij een soort van kindercentrum voor ondervoede kinderen, maar daar had ik verder weinig mee te maken, het was alleen puur voor het verblijf. Phoe maar wat was dat saai zeg, geen internet , verder ook weinig bij de hand om te doen en zit je in je eentje in zo’n huisje.. En ik ben een schijtluis eerste klas dus dan in zo’n huisje slapen waar je de ramen amper kan sluiten en je allerlei vreemde geluiden hoort, brrrt...
Maar goed leuke en interresante dagen gehad, de derde dag zijn we werkelijk de 'boes boes' (geen flauw idee hoe je het schrijft en internet is te traag om het op te zoeken..) in gegaan. We gingen alle dorpjes langs waar training werden gegeven aan de plaatstelijke mensen die verantwoordelijk zijn voor de zorg in dat dorpje. We gingen bij Basse de verharde weg af en vanaf toen ging ik dus denk toch wel zo’n 200 jaar terug in de tijd als het niet meer is... Het leven is hier totaal anders, werkelijk het enige transport is zo ongeveer een ezel met een kar erachter, water moet uit waterputten worden gehaald, en kinderen die normaal gesproken op school horen te zitten, zie je nu aan het werk met een ezel en een kar o.i.d. In de dorpjes aangekomen wordt je als blanke bijna als een godin vereerd, de vrouwen gaan zowat vooor je door de knieën, hmm ben ook maar een gewoon meisje van 20 jaar hoor, maar hier zien ze dat dus heel anders.. Maar al met al waren het dus 4 leerzame en leuke dagen waarin ik heel veel heb gezien.. Na 4 dagen was ik wel weer erg blij om Jacomijn weer te zien en weer even gewoon Nederlands kon praten en al onze ervaringen uit konden wisselen..
Graag had ik jullie heel veel foto's willen laten zien, maar helaas heb ik helemaal niet zoveel foto's.. Ten eerste ben je gewoon aan het werk en geen typische toerist met een camera en je kan ook niet zomaar ongegeneerd iedereen op de foto zetten, dus helaas...

Het is al weer even geleden maar ik blik nog even terug op Kerst en Oud en Nieuw.. 1e kerstdag moest ik na een geweldig leuke week helaas gedag zeggen tegen m’n ouders. Phoe, dat is toch wel even zuur zeg.. Verder hebben we deze dag weinig bijzonders gedaan en heb ik gewoon aardappelen geschild, gekookt en gebakken en hadden we een prima maaltje.. 2e kerstdag zijn we naar een collega geweest, hij heeft echt een paleisje van een huis en met vele andere collega’s hebben we hier soort van kerst gevierd. Er waren natuurlijk weer geitjes aanwezig die geslacht werden en later op de BBQ terecht kwamen, smaakte als altijd erg goed.. Maar ondanks alles was er niet het besef dat het werkelijk december is en we de kerstdagen zo hebben gepasseerd..
De week erna was het natuurlijk oud en nieuw.. Na een lange werkdag tot 6 uur op oudjaarsdag kun je misschien wel begrijpen dat onze oogjes open houden tot 12 uur flink pittig zou worden, dus zijn we heerlijk ons bed ingedoken, om 11 ging de wekker.. We zijn naar een plaatselijkrestaurantje gegaan, zeer dichtbij de hotels.. Hier hebben we nog even een ijsje gegeten, en gewacht tot 12 uur.. Toen het ondertussen 12 uur was, had niemand afgeteld en toen ik vuurwerk de lucht in zag gaan en mensen elkaar zag omhelsen kwam ik tot de conclusie dat we elkaar dus een gelukkig nieuwjaar mochten wensen.. We hebben op het strand nog wat vuurwerk gezien, dus ons toch nog een beetje in de sferen gewaand en toen heerlijk om half 1 ons bed ingedoken..
Nu moet ik gaan bekennen dat we onze nieuwjaarsduik niet werkelijk hebben gerealiseerd.. Of in ieder geval niet in zee.. We waren te lui om naar het strand te gaan en hebben toen maar een duik genomen in het zwembad, ach denk ongeveer wel dezelfde temperatuur hoor, in ieder geval genoten van het heerlijke weer zo op 1 januari en nog wel helemaal fris en uitgeslapen ook!:)
Nu is het ondertussen 15 januari en is het aftellen toch echt begonnen! Vandaag over 2 weken zullen we Gambia verlaten.. Het voelt dubbel, aan de ene kant kunnen deze 2 weken me niet snel genoeg gaan, afspraken worden gepland, en begin zo m’n agenda voor Nederland alweer aardig in te vullen en krijg er helemaal zin in om weer iedereen te zien en dat alles weer ‘normaal’ is.. Maar aan de andere kant vooral de weekenden zijn echt genieten, heerlijk weer en er wordt weinig van ons geeist.. Ook is het zeer vreemd om alles hier straks achter te laten, en misschien wel nooit (of eventueel ooit voor een vakantie) meer terug te zien..
Maar goed, volgende week donderdag laatste stagedag, en dan nog een weekje vrij om de laatste zonnestrallen mee te pikken en dan 29 januari rond 20.45 de lucht in om vervolgens, de volgende morgen rond 5.30 in Brussel de Europese bodem weer te mogen betreden..

Ik heb vaak gedacht kon ik dit maar zeggen en nu mag het: Tot snel!!