Heel Gambia door en groots offerfeest...

Na een middagje heerlijk op het strand te hebben vertoefd is het hoogste tijd om weer eens terug te blikken..

Drukke dagen achter de rug, het begon vrijdag met een tripje maken door het hele land.. De accountant van de NaNA moest in alle regio’s van het land contracten tekenen met radio stations over een promotie / voorlichting over gejodeerd zout. Hadden wij verder weinig mee te maken, maar ach als je onderweg een hoop te zien krijgt is het toch best leuk om mee te gaan..
Zo stonden we dus vrijdagmorgen om half 9 netjes klaar om opgehaald te worden, maar wel ja het zal Gambia niet zijn als het 10 uur wordt voordat we opgepikt werden, streefkerks kwartiertje is er niets bij kan ik wel vertellen…
Om jullie topografische kennis een beetje bij te werken en voor degene die Gambia niet zo goed kennen, Gambia is een smal langwerpig landje, of hoe je het ook noemt van oost naar west is het in ieder geval heel lang en van noord naar zuid heel smal. Door ongeveer het midden van het land loop de rivier de Gambia, hoe verder deze naar het oosten gaat hoe smaller die wordt, totdat die uiteindelijk stopt bijna aan de oostgrens.. Nou wij zijn dus van de westkust waar wij verblijven naar helemaal het oosten gereden. 370 km, 10 uur verder en een enorm zere reed, kwamen aan in Bassé, ‘grote handelsstad’ in het oostelijke puntje. Ik dacht toch werkelijk waar dat ik een aardig beschermlaagje op m’n achterwerk had, maar dat gehobbel hier kon zelfs mijn achterwerk niet aan.. Grootste gedeelte was de weg wel geasfalteerd, maar toch blijft de kwaliteit verder onder westers niveau. Maar goed die zere kont was zeker de moeite waard. Wat we onderweg zagen was schitterend maar ook erg armmoedig. Gambia is geen typisch afrikaans woestijn land ofzo, komt ook door de rivier en het regenseizoen, maar een prachtig heuvelachtig groen landschap.. Onderweg hebben we heel wat dorpjes gepasseerd en dat is triest armoedig om te zien.. Kleine ronde hutjes waar de mensen in wonen en ze leven van het beetje landbouw wat ze hebben, verder doen ze de hele dag niets anders, dan een beetje hangen.. Tjah dat is wel het werkelijk arme Gambia, de westkust is wat dat te gaat nog vrij verwesterd. Maar helaas daarom juist wel een beetje verpest.. Ik begin me steeds meer te irriteren aan al die kinderen die om geld, een voetbal of snoepjes vragen, sorry toeristen, maar jullie hebben die kinderen hier echt enorm verpest, ze maken gewoon enorm gebruik van de toeristen.. En aangezien we geen toeristen zijn, krijgen deze ‘zielige’ (je kan beter zeggen brutale) kindjes van ons helemaal niets. Het zal vast enorm harteloos zijn, maar als je ziet hoe die kinderen het tactisch spelen onder elkaar, hoe ‘zielig arm’ ze wel niet zijn, krijgen ze het al snel gefikst bij al die witte toeristen, aangezien we nu de echte armoede hebben gezien, zijn deze stadskinderen echt zo zielig nog niet..
Maar goed verder over de trip.. Onderweg dus enorm veel gezien af en toe ergens een stop gemaakt om een contract te tekenen, gezellig met z’n allen uit een grote bak te eten, mensen die een lift willen en achter in de bak van de pick up springen en zo is het dus niet gek dat we 10 uur over 370 km deden.
In Bassé aangekomen eerst naar ons verblijf voor die nacht, was natuurlijk weer een grote verrassing wat we aan zouden treffen, maar we mochten niet klagen, leuk huisje met zelfs airconditioning..
Om een uur of 9 moest er toch maar eens aan avond eten gedacht worden, dus gingen we naar de plaatselijke ‘snackbar’ om geitenvlees met uien te bestellen wat op een soort van BBQ wordt gebakken.. ’t Is lange na geen bereklauw pinda, maar het smaakte zeker niet verkeerd!
De nacht aan de andere kant van het land ook prima geslapen en ’s morgens fijn gewekt door balkende ezel’s..
Na een vrij heftig ontbijtje bij de plaatselijke ‘koffieshop’, super vette kip met brood en een kop super sterke thee, konden we onze reis weer voortzetten. Nou ook dit was weer een hele belevenis.. Gisteren (dinsdag) was er een groots moslimfeest: ‘tubaski’, ook wel offerfeest. Hiervoor koopt elk gezin een ram om die op deze feestelijke dag te slachten. En aangezien hier bijna iedereen moslim is, is de vraag naar een ram voor deze dag behoorlijk groot, en dus ook de prijs (vooral voor Gambiaanse begrippen) behoorlijk hoog. Onze collega’s wilde dus ook nog erg graag ergens onderweg een goedkopere ram fiksen en er worden er natuurlijk ook nog een paar voor vrienden, buren o.i.d. meegenomen, dus aan het eind van de middag hadden we een wagen volgeladen met………… rammen. 5 stuks zaten er in de achterbak van de pick up, af een toe wat touwtjes in de knoop, of één van de horens die ergens achter blijft haken, maar goed even stoppen, ze hebben hier toch alle tijd, daarna gaan we gewoon weer rustig verder..

Onderweg moesten we ook de rivier op twee plaatsen oversteken, eerst zagen we het in een stadje al met een touw gebeuren, 3 auto’s op een pont geladen, en alle mannen, stonden hevig te trekken om de pont van de ene kant naar de andere kant van de rivier (ongeveer de breedte van de lek) te krijgen, toch flink zwaar klusje.. Wij gingen over een andere pont die zowaar een motor had en ook ‘wel’ 3 auto’s op konden.. Aangezien we de rivier een keertje hadden we overgestoken moesten we ook weer een keertje terug om uiteindelijk weer ‘thuis’ te komen.. Nadat het laatste contract was getekend en nog even lekker met elkaar hadden gegeten, moest die overtocht weer op een andere plaatst toch echt gebeuren.. Op weg naar die pont stonden kilometers van te voren al een rij met vrachtauto’s, wat ik dus later begreep, te wachten voor die pont. Het was te bizar voor worden, een compleet dorp was het geworden, honderden auto’s, vrachtauto’s, bussen en mensen die soms wel dagen moeten wachten om de rivier te kunnen oversteken. Nou vrachtwagenchauffeurs in Nederland, klaag maar niet met over alle files, die zijn hier echt niets bij!
Maar goed wij hadden gelukkig een rammetje in onze achterbak, van 1 van de bazen van de pont o.i.d. dus mochten wij al die auto’s passeren en fijntjes gelijk de pont op, dit was een pont goed te vergelijken met die bij ons op de Lek..
Na deze overtocht weer richting huiswaarts.. Deze dag 500 km afgelegd in zo’n 13 uur, dus je kan wel weer raden hoe m’n achterwerk voelde aan het eind van de rit.. Maar het was een geslaagd tripje, dus was dat zere achterwerk zeker waard..:)

Zondag even bijkomen van deze vermoeiende dagen, en maandag weer aan het werk, gisteren kregen we te horen dat dit ook de enigste werkdag van deze week zou zijn. Zoals ik dus al vertelde wat het gisteren Tubaski en dus een landelijke vrije dag, maar daar wordt standaard nog een dag achteraan geplakt, zoals bij ons met kerst, en gisteren kregen we te horen, dat de president had besloten er nog een vrij daagje achteraan te plakken, dus dat betekent dat we donderdag ook vrij hebben en dus al weekend hebben, soort van toch een beetje herfstvakantie, niet verkeerd hier met 30 graden..
Tubaski, een paar weken geleden nog nooit van gehoord, maar nu kan ik er toch wel het fijne van vertellen.. Een bijzonder feest wat hier zeeeeer groots wordt uitgepakt, iedereen is dagen druk met nieuwe kleren kopen, het huis beschilderen, een ram kopen, eten inslaan e.d. Echt een beetje kerst bij ons dus, alleen dan nog meer overdreven..
Wij wilde dit bijzondere feest natuurlijk graag meevieren en gingen we op bezoek bij Amadou. ’s Morgens om 8 uur stonden we al op de stoep.. Iedereen nog druk bezig met het huis schoon maken en dan om 9 uur het ‘grote’ gebed, aangezien de moskee te klein is voor al die mensen, kwam iedereen naar een heel groot veld, van de allerjongste tot stokoud, allemaal schitterend gekleed, de prachtigste Afrikaanse jurken en pakken in alle kleuren en maten, de allerjongste lopen al trots op hakjes, een mooi totaalplaatje, het leek bijna carnaval..
Iedereen schoenen uit en knielt op hun meegebrachte matje neer… De Imam klinkt door de luidsprekers en iedereen bid mee, bijzonder om dat te zien met zoveel mensen bij elkaar.. Daarna slacht de Imam een ram en kan iedereen naar huis om zelf hun ram te gaan slachten, mooie kleren, gaan heeeel snel weer uit, zonde als er bloedspetters op zouden komen natuurlijk..
Ram geslacht, helemaal ontleed en de BBQ kan aan, paar uur later zit je dan lekker schapenvlees te eten.. Vraag je niet af als je aan het eten bent, welk gedeelte van de ram je eet, want ook de ballen worden tot stukjes gesneden en er gewoon bij gegooid…………….
Een lange vermoeiende maar toch wel bijzondere dag..
Vandaag Tubaski dag 2, voor ons gewoon een relaxed daagje, maar geen erg in dat er veel winkels gesloten zijn, of later open gaan.. Ach maar lekker op het strand neergeploft en bedenken dat het leven hier in Gambia af en toe zo slecht nog niet is……