We worden nog beroemd!:)
Blijf op de hoogte en volg Laura
05 September 2013 | Gambia, Bakau
Uitgeteld ben ik op m’n bed neergeploft. Op het moment dat ik dit schrijf het is woensdag 7 uur, waarschijnlijk plaats ik dit later als ik internet heb op m’n stage..
Het was een leerzame maar zeeeeer vermoeiende eerste stagedag.
De dag begon voor mij vroeg, 4 uur werd ik denk waker, met die vervelende klamboe op me en flink bezweet.. Jaa het is allemaal nog even wennen. Na nog twee uur gedommeld te hebben, ging ik er dan toch maar uit, en ja het eerste wat ik deed was de kalender omslaan..:) Thirza schitterde vandaag, leuk leuk!
Wilde gaan douchen, maar dacht dat de deur op slot zat, dus kon de badkamer niet in, onze eigen douche elektrodiceert nog steeds dus die durven we niet aan, later bleek dat de deur gewoon klemde..;) Maar goed of je nou doucht of niet, je zweet zo weer en voelt je vies dus ach, ik wen er vast aan..
Ik kan maar niet vaak genoeg zeggen, ho anders ik het leven verwacht als ik weer thuis ben, alles wat je hier ziet en leert zal ik nooit vergeten. En dat al na 3 dagen, wat zal het allemaal nog brengen.
Het was vandaag in ieder geval een interessante dag, om half 8 werden we opgehaald door Amadou, hij begeleide ons naar de local bus, het zijn kleine busjes waar zoveel mogelijk mensen worden ingepropt, je kan altijd instappen als je wilt er zijn geen vaste haltes. Amadou ging met ons mee en wees de weg naar NaNA. Na de donderpreek van gister wilde we graag op tijd zijn, nou het was ondertussen 10 over 8 en officieel begint het 8 uur. Maar goed we waren zo ongeveer de eerste en voordat iedereen er zo ongeveer was, was het wel half a kwart voor 9, lekkere instelling dus..
We hadden gisteren een hoop informatie mee gekregen, allemaal Engels wel te verstaan, maar zeer interessant!
Vandaag vertelde onze stagebegeleider nog heel veel over de projecten die de NaNA uitvoert, snel en binnensmonds engels pratend, best trots op mezelf dat ik dat toch allemaal wel redelijk verstond en dan een uur achter elkaar..
Vaste pauzetijden zijn er ook niet en iedereen doet maar wat. Dus wij namen ook maar even een break..
Na de break moesten we ineens mee in een auto en we snapten het eigenlijk niet zo goed, maar goed we werden dus gelijk mee de praktijk ingenomen. met een cameraman naast me in de auto gingen we naar de hoofdstad Banjul. Net voor de stad langs de rivier was er een kleine zoutopslag, gewoon wat zakken zout van zo’n 70 kilo. In Gambia komen veel mensen belangrijke stoffen te kort zoals ijzer, in samenwerking met de regering wil the NaNA jodium toevoegen aan het zout. Bij deze opslag plaats werden de zakken vanuit een klein bootje door jonge jongens (jaar of 16) lopend door tot op hun borst in het water aan de kant gebracht, bizar om te zien. Er werd gecontroleerd of er zich werkelijk genoeg jodium in het zout bevond..
Er werden overal filmopnames van gemaakt, later begrepen we waarom dat was. Aankomende zaterdag zenden ze het uit op de gambiaanse televisie, om de bevolking te promoten gejodeerd zout te kopen. En ja de cameraman vertelde dat ook wij op de buis zouden komen, so we’re gonna be famous!;)
Daarna gingen we naar revenu office, we zijn er nog steeds niet precies uit wat het ook alweer betekende, maar goed daar zorgen de hoge heren ervoor dat voor gejodeerd zout geen belasting hoeft worden te betaald. En ja wij mochten overal mee naar toe en maakte kennis met een hoge piet. We realiseren ons dat we echt in onze handjes mogen knijpen dat we stage lopen bij the NaNA. Ze werken samen met hoge instanties en doen geweldige mooie en interessante dingen!
In de auto van en naar alle bestemmingen van vandaag zie je veel, heel veel en zoals ik gister al zei het is eigenlijk niet te beschrijven. De huizen zijn krotjes, de straat zijn super ongelijk en iedereen ziet er toch vrij tevreden uit. Het is onvoorstelbaar! Alle indrukken doen veel met je en ja het is zeer vermoeiend, als je dan werkdagen hebt van 8 tot 6 kan ik je vertellen dat je vooral met al die nieuwe indrukken totaal versleten bent. Vandaar dat ik nu ook uitgeteld op bed lig en waarschijnlijk rond een uur of 8 gewoon lekker m’n oogjes sluit. Het is hier om 7 uur al donker dus dat zorgt ervoor dat het ook al veel later lijkt..
Het eten vanuit Nederland mis ik nu eigenlijk het meest. Ja, deze grote vreetzak/snoepkont moet het hier met heel wat minder doen, vandaag 5 niet zulke smaakvolle boterhammen met banaan op. 3 kopjes thee, en toen we thuis kwamen was er nog steeds geen gasfornuis of zoiets dus konden we nog niet koken, dus aten we maar wat droge crackers een beetje taaie chips wat we nog hadden liggen, een banaantje, wat komkommer, een sinaasappel (ja pap en mam jullie mogen trots op me zijn;)) ja en dan moet je maar tevreden zijn. Wij hadden vandaag niet de tijd om iets anders te kopen. Het is niet ongezond wat we eten, hoop fruit maar goed het is alleen een beetje weinig.
Morgen halen we lekker vers en goedkoop brood want we hebben de bakker vandaag gevonden , dan betaal je 6 Dalasi (13cent) voor een klein brood, terwijl we gister in de supermarkt 150 Dalasi (3 euro 30) betaalden voor een ranzig uitgedroogd brood. Wees maar niet bang, we verhongeren niet, maar een satetje zal me nu zeker niet verkeerd zijn..;) Ach lach maar hoor, komende maanden verwacht ik dat niet te eten, wat zal ik het dan weer extra waarderen als ik terug kom..;)
Na drie dagen kan ik toch ook wel echt zeggen dat mijn Engels flink ontwikkeld is! Ik kan al niet meer normaal Nederlands praten, door er ongemerkt engelse woorden doorheen te gooien en volgens Jacky (jacomijn) praat ik zelfs engels in m’n slaap. Nou als dat geen vooruitgang is…!;)
Owja gisteravond hadden we onze eerste echte plensbui, een Nederlandse plensbui is er niets bij. Ook onweerde het erbij, en we doken in elkaar van de klappen, het was behoorlijk dichtbij en als je in bed ligt met de ramen open, is dat flink angstaanjagend..
En ja het zou Gambia niet zijn als dan de stroom uitvalt, onze gastvrouw kwam heel lief met lucifers en een kaars aanzetten, niet wetende dat een zaklamp in zo’n situatie veel handiger is..
Ow ow weer veel te veel verteld, ik hoop dat het niet te langdradig wordt, maar bij alles wat ik doe en zie bedenk ik me dat ik het heel graag aan jullie wil vertellen. En aangezien m’n kaken hier wat vaker op elkaar zitten dan in Nederland, houdt ik m’n mond maar dicht maar zet het op papier..
Vandaag trouwens gelukkig code gekregen van internet op stage, dus gelijk wifi op m’n telefoon aangezet en ja whatsappen maar, vind het erg fijn om wat te horen van jullie!
Skypen gaat waarschijnlijk lastig worden, gisteren hadden we internet tegoed gekocht, maar het was binnen een dag op, dus ja dat wordt nogal lastig en ook toen ik aan het skypen was viel steeds de verbinding weg, erg jammer maar goed daar moet ik me gewoon op instellen..
Nu stop ik echt,
Tot schrijvens!
Owjah we hebben een gambiaans mobiele nummer: +2203555021
Ik schrijf er toch nog maar even een stukje achteraan, ondertussen donderdagmorgen, vandaag Anne en Kees op de kalender, en ja beetje in de war met datums, realiseer ik me dat mn lieve zus vandaag haar 25ste verjaardag mag vieren, Congratz!!!
Net op stage aangekomen dag 2. We hopen vandaag een goed beeld te vormen van de activiteiten van de NaNA zodat we vandaag ons stagewerkplan kunnen afronden.
Het regent hier al sinds gisteravond, vanacht weer flinke donderslagen maar toch al wel wat beter geslapen..
Nu nog even socializen met alle werknemers, wat hier normaal is het eerste uur op het werk en dan hopelijk aan het einde van de dag een duidelijk plan voor de komende 5 maanden..
Write you soon!
Het was een leerzame maar zeeeeer vermoeiende eerste stagedag.
De dag begon voor mij vroeg, 4 uur werd ik denk waker, met die vervelende klamboe op me en flink bezweet.. Jaa het is allemaal nog even wennen. Na nog twee uur gedommeld te hebben, ging ik er dan toch maar uit, en ja het eerste wat ik deed was de kalender omslaan..:) Thirza schitterde vandaag, leuk leuk!
Wilde gaan douchen, maar dacht dat de deur op slot zat, dus kon de badkamer niet in, onze eigen douche elektrodiceert nog steeds dus die durven we niet aan, later bleek dat de deur gewoon klemde..;) Maar goed of je nou doucht of niet, je zweet zo weer en voelt je vies dus ach, ik wen er vast aan..
Ik kan maar niet vaak genoeg zeggen, ho anders ik het leven verwacht als ik weer thuis ben, alles wat je hier ziet en leert zal ik nooit vergeten. En dat al na 3 dagen, wat zal het allemaal nog brengen.
Het was vandaag in ieder geval een interessante dag, om half 8 werden we opgehaald door Amadou, hij begeleide ons naar de local bus, het zijn kleine busjes waar zoveel mogelijk mensen worden ingepropt, je kan altijd instappen als je wilt er zijn geen vaste haltes. Amadou ging met ons mee en wees de weg naar NaNA. Na de donderpreek van gister wilde we graag op tijd zijn, nou het was ondertussen 10 over 8 en officieel begint het 8 uur. Maar goed we waren zo ongeveer de eerste en voordat iedereen er zo ongeveer was, was het wel half a kwart voor 9, lekkere instelling dus..
We hadden gisteren een hoop informatie mee gekregen, allemaal Engels wel te verstaan, maar zeer interessant!
Vandaag vertelde onze stagebegeleider nog heel veel over de projecten die de NaNA uitvoert, snel en binnensmonds engels pratend, best trots op mezelf dat ik dat toch allemaal wel redelijk verstond en dan een uur achter elkaar..
Vaste pauzetijden zijn er ook niet en iedereen doet maar wat. Dus wij namen ook maar even een break..
Na de break moesten we ineens mee in een auto en we snapten het eigenlijk niet zo goed, maar goed we werden dus gelijk mee de praktijk ingenomen. met een cameraman naast me in de auto gingen we naar de hoofdstad Banjul. Net voor de stad langs de rivier was er een kleine zoutopslag, gewoon wat zakken zout van zo’n 70 kilo. In Gambia komen veel mensen belangrijke stoffen te kort zoals ijzer, in samenwerking met de regering wil the NaNA jodium toevoegen aan het zout. Bij deze opslag plaats werden de zakken vanuit een klein bootje door jonge jongens (jaar of 16) lopend door tot op hun borst in het water aan de kant gebracht, bizar om te zien. Er werd gecontroleerd of er zich werkelijk genoeg jodium in het zout bevond..
Er werden overal filmopnames van gemaakt, later begrepen we waarom dat was. Aankomende zaterdag zenden ze het uit op de gambiaanse televisie, om de bevolking te promoten gejodeerd zout te kopen. En ja de cameraman vertelde dat ook wij op de buis zouden komen, so we’re gonna be famous!;)
Daarna gingen we naar revenu office, we zijn er nog steeds niet precies uit wat het ook alweer betekende, maar goed daar zorgen de hoge heren ervoor dat voor gejodeerd zout geen belasting hoeft worden te betaald. En ja wij mochten overal mee naar toe en maakte kennis met een hoge piet. We realiseren ons dat we echt in onze handjes mogen knijpen dat we stage lopen bij the NaNA. Ze werken samen met hoge instanties en doen geweldige mooie en interessante dingen!
In de auto van en naar alle bestemmingen van vandaag zie je veel, heel veel en zoals ik gister al zei het is eigenlijk niet te beschrijven. De huizen zijn krotjes, de straat zijn super ongelijk en iedereen ziet er toch vrij tevreden uit. Het is onvoorstelbaar! Alle indrukken doen veel met je en ja het is zeer vermoeiend, als je dan werkdagen hebt van 8 tot 6 kan ik je vertellen dat je vooral met al die nieuwe indrukken totaal versleten bent. Vandaar dat ik nu ook uitgeteld op bed lig en waarschijnlijk rond een uur of 8 gewoon lekker m’n oogjes sluit. Het is hier om 7 uur al donker dus dat zorgt ervoor dat het ook al veel later lijkt..
Het eten vanuit Nederland mis ik nu eigenlijk het meest. Ja, deze grote vreetzak/snoepkont moet het hier met heel wat minder doen, vandaag 5 niet zulke smaakvolle boterhammen met banaan op. 3 kopjes thee, en toen we thuis kwamen was er nog steeds geen gasfornuis of zoiets dus konden we nog niet koken, dus aten we maar wat droge crackers een beetje taaie chips wat we nog hadden liggen, een banaantje, wat komkommer, een sinaasappel (ja pap en mam jullie mogen trots op me zijn;)) ja en dan moet je maar tevreden zijn. Wij hadden vandaag niet de tijd om iets anders te kopen. Het is niet ongezond wat we eten, hoop fruit maar goed het is alleen een beetje weinig.
Morgen halen we lekker vers en goedkoop brood want we hebben de bakker vandaag gevonden , dan betaal je 6 Dalasi (13cent) voor een klein brood, terwijl we gister in de supermarkt 150 Dalasi (3 euro 30) betaalden voor een ranzig uitgedroogd brood. Wees maar niet bang, we verhongeren niet, maar een satetje zal me nu zeker niet verkeerd zijn..;) Ach lach maar hoor, komende maanden verwacht ik dat niet te eten, wat zal ik het dan weer extra waarderen als ik terug kom..;)
Na drie dagen kan ik toch ook wel echt zeggen dat mijn Engels flink ontwikkeld is! Ik kan al niet meer normaal Nederlands praten, door er ongemerkt engelse woorden doorheen te gooien en volgens Jacky (jacomijn) praat ik zelfs engels in m’n slaap. Nou als dat geen vooruitgang is…!;)
Owja gisteravond hadden we onze eerste echte plensbui, een Nederlandse plensbui is er niets bij. Ook onweerde het erbij, en we doken in elkaar van de klappen, het was behoorlijk dichtbij en als je in bed ligt met de ramen open, is dat flink angstaanjagend..
En ja het zou Gambia niet zijn als dan de stroom uitvalt, onze gastvrouw kwam heel lief met lucifers en een kaars aanzetten, niet wetende dat een zaklamp in zo’n situatie veel handiger is..
Ow ow weer veel te veel verteld, ik hoop dat het niet te langdradig wordt, maar bij alles wat ik doe en zie bedenk ik me dat ik het heel graag aan jullie wil vertellen. En aangezien m’n kaken hier wat vaker op elkaar zitten dan in Nederland, houdt ik m’n mond maar dicht maar zet het op papier..
Vandaag trouwens gelukkig code gekregen van internet op stage, dus gelijk wifi op m’n telefoon aangezet en ja whatsappen maar, vind het erg fijn om wat te horen van jullie!
Skypen gaat waarschijnlijk lastig worden, gisteren hadden we internet tegoed gekocht, maar het was binnen een dag op, dus ja dat wordt nogal lastig en ook toen ik aan het skypen was viel steeds de verbinding weg, erg jammer maar goed daar moet ik me gewoon op instellen..
Nu stop ik echt,
Tot schrijvens!
Owjah we hebben een gambiaans mobiele nummer: +2203555021
Ik schrijf er toch nog maar even een stukje achteraan, ondertussen donderdagmorgen, vandaag Anne en Kees op de kalender, en ja beetje in de war met datums, realiseer ik me dat mn lieve zus vandaag haar 25ste verjaardag mag vieren, Congratz!!!
Net op stage aangekomen dag 2. We hopen vandaag een goed beeld te vormen van de activiteiten van de NaNA zodat we vandaag ons stagewerkplan kunnen afronden.
Het regent hier al sinds gisteravond, vanacht weer flinke donderslagen maar toch al wel wat beter geslapen..
Nu nog even socializen met alle werknemers, wat hier normaal is het eerste uur op het werk en dan hopelijk aan het einde van de dag een duidelijk plan voor de komende 5 maanden..
Write you soon!
-
05 September 2013 - 11:14
Ans Reijm:
Hoi Laura,
het is of je thuis komt uit je werk of school,
heerlijk om je verhaal te lezen, dan blijven we op de hoogte.
het is hier warm,
net buiten koffie gedaan.
tante jannette kwam langs om de lege plek die
we nu even hebben op te vullen (even bijpraten).
Nu zit ik net alle rekeningen te betalen,
er zijn er wel veel van jou.
gr Ans
-
05 September 2013 - 11:20
Annemarie:
Hejhej,
thanks voor de felicitatie:-)
Wel raar hoor dat je er vanavond niet bent,
stop een taartje in de vriezer voor je;-)
x Anne -
05 September 2013 - 14:46
Jantine:
Haaaj zussie,
Zooo ik ga lekker taart eten vanavond joh! hmmmmm:p haha
Jij (ook al ben je daar) gefeliciteerd met onze zus he.
Leuk verhaal weer... ik hoor je stem er ook gewoon bij als ik het lees:P
Whaha dat je engels praat in je slaap.. 'ooh dear, I miss my sister Djentein so muchh!'... hihi
Spreek je snel weer!! kus
' -
05 September 2013 - 15:08
Laura Reijm:
Praat niet over taaaaaart!!;) -
05 September 2013 - 17:20
Brenda:
Hoi lieve Laus,
Erg leuk om al je verhalen te lezen!!
Je kan wel schrijfster worden, je leest het zo in ene x weg en ik vind het geen straf om te lezen hoor! -
05 September 2013 - 20:20
Tamara:
Heeej Laura,
Heerlijk om zo'n lang verhaal te lezen!
zo krijgen we toch een beetje beeld van hoe het allemaal gaat!
liefs -
05 September 2013 - 23:26
Oma Mourik:
Hallo Laura
Zojuist weer thuis bij Annemarie vandaan ,het is hier heel warm !!!
het lijkt wel Afrika !!!
Ik geniet van je verhalen en wat minder eten is toch ook niet zo erg ?
Welterusten !!!
gr. Oma Mourik -
05 September 2013 - 23:38
Peter & Gerda Berk:
Hoi Laura & Jacomijn
Geweldig wat een indrukken en verhalen, we hangen aan jullie lippen.
Bedankt voor het doorsturen van jullie blog en we zullen ook elke dag naar jullie verhalen uitzien.
Nog 10 weken en dan we komen zeker even langs.
Groeten aan alle bekenden maar zeker aan Amadou en Kawsu( Meneer Bojang) Ha Ha.
Tot lezens,
Peter & Gerda -
06 September 2013 - 20:36
Marianne Kortleve:
Net al je verhalen gelezen. Niks langdradig, gewoon heeeeel erg gezellig!!!
Zo te lezen heb je je plekje al behoorlijk gevonden.
Groetjes,
Marianne -
08 September 2013 - 15:23
Tante Ria:
Ha Laura
Leuk je verslagen te lezen oma stuurt ze door
Heel gezellig ik geniet ook een beetje mee
groetjes tante Ria
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
